W2

Alvorens we de woning analyseerden en referenties verzamelden, wilden we als groep vat krijgen op wie we zijn, waar we gelijken en waar we verschillen.

We bezochten samen de tentoonstelling Kleureyck en Het Wilde Ding.
Zo zijn we tot de conclusie gekomen dat we alledrie achter een intuïtieve, spontane aanpak staan waar we onze prikkels, intenties, inspiratie en werk willen laten samensmelten tot één grote collage.

Dit aan hand van enkele webpagina's.
Volgens de link "Input" vind je onze verzameling referenties.
Het tabblad "Collage" bevat kunst die ons inspireert en enthousiast maakt. Dit staat los van enige thematiek, maar toont wat ons drijft.
De link expo leid je naar onze impressies van tentoonstellingen die we bezoeken doorheen het semester.
Als laatste maakten we een link voor onze literatuurlijst. Hier komen de boeken, essays die we lezen met een eventuele samenvatting.

Week per week maken we een pagina waar we kernwoorden, nieuwe kennis en werk verzamelen. Elke persoon doet die week waar hij zich goed bij voelt en zo ontstaat er een nieuwe collage van werken die we maken, boeken die we lezen en kennis die ons bijblijft.

Generositeit: elke cultuur zijn sterktes en zwaktes respecteren. Kennis delen maar niks opleggen. Een tool aanbieden zonder verwachtingen.

Westen: voordeel van registratie. De geschiedenis en gestapelde wijsheid wordt heel nauwkeurig bijgehouden. Houd rekening met de westerse manier van interpreteren. Onze geschiedenis die als objectief wordt weergegeven, is eigenlijk heel subjectief en gekleurd door onze culturele intuïties.

Inheemse volkeren delen hun "ancestral knowledge" door mondelinge overdracht. Zo vertellen ze verhalen die ze afstemmen op bepaalde situaties. Dit zet de cultuur in een kwetsbare positie gezien de kennis als vergankelijk beschouwd kan worden.

Daaruit ontstaat de volgende vraag:
Hoe kunnen we leren van elkaar?
Kunnen we in België de orale cultuur stimuleren zodat er een gedeelde identiteit ontstaat? En kunnen we in Egypte een tool aanreiken die de bevolking de kans geeft om hun kennis te registreren?

We moeten opletten dat we de Egyptische cultuur leren kennen, maar niet aanraken. Dit volgens het uitgangspunt dat wij hen nooit volledig zullen begrijpen. We mogen hun cultuur niet gaan verwesterlijken.
Er schuilt generositeit in hen te laten zijn wie ze zijn. We kunnen wel dingen van ons delen zonder er verwachtingen aan te koppelen.